Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Erigeron annuus & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Erigeroun(-annau)

Erigeron annuus

Asteraceae Compositae

Nom en français : Vergerette annuelle.

Descripcioun :
Grando planto que flouris proun de tèms de la primo à l'estiéu. Li petalo (dos renguiero) dóu deforo de la flour (coumpausado) soun longo e fino, blanco e souvènti-fes un pau vióuleto alor que li flouroun dóu dedins soun jaune. La cambo èi proun fino e li fueio entiero (mai largo sus lou bas).

Usanço :
Aquéu canebe-bastard que nous vèn d'Americo dóu Nord es au nostre despièi de tèms que Palun (1867) n'en parlo deja. Li fueio se manjon cuecho. Ei vertuouso contro l'inflamacioun, la cagagno, fai pissa e sarro li car.

Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna

Gènre : Erigeron
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae

Ordre : Asterales

Coulour de la flour :
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2300 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Champ - Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Erigeron annuus (L.) Desf., 1804

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Erigeron annuus & Paeonia officinalis

CCC
CC
C
CC
CC
C
C
R

Coumpara Erigeroun(-annau) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò